White Line Disease

White Line Disease of witte lijn ziekte is een aandoening die helaas steeds vaker voor komt. De verbinding tussen het levende deel van de hoefschoen en het hoorn wordt door micro organismen afgebroken. Het is dus geen ziekte maar het gevolg van de werking van bacterien en schimmels.  De afbraak van de verbinding tussen het hoorn en het levende deel van de hoefschoen begint altijd vanaf de zoolzijde van de hoef en breidt zich uit naar boven richting de kroonrand.

Symptomen:      Bij paarden zonder ijzers en schone hoeven zijn aan de zoolzijde altijd veranderingen te zien buiten de witte lijn. Aangetast hoorn is zacht, bruin en korrelig en als de aandoening niet tijdig behandeld wordt ontstaan er holtes tussen de hoornwand en de witte lijn. In dit latere stadium van de aandoening kan de hoefvorm veranderen en het hoefbeen kan zelfs zakken waardoor het paard erg kreupel is.

Behandeling:     De diagnose moet gesteld worden door de dierenarts, deze zal in de eerste instantie de hoef (zonder ijzer) onderzoeken. Als vermoed wordt dat de WLD in een verder gevorderd stadium is dan is het aan te raden om röntgenfoto’s te maken. Het aangetaste weefsel wordt in zijn geheel weg gesneden tot er een gezonde aanhechting van het hoorn aan de hoeflederhuid is gevonden. De plek dient herhaaldelijk met een schimmeldodend middel ingesmeerd te worden. Afhankelijk van hoeveel er weggesneden is duurt het enkele maanden tot bijna een jaar voordat de hoef weer volledig sluitend is aangegroeid.

Voorkomen:      Als je paard regelmatig bekapt wordt zal een goede hoefsmid de aandoening snel genoeg herkennen. Vaak zijn beschadigingen van de hoornwand een trigger, de micro organisme kunnen zich gemakkelijk in de beschadigde hoornwand nestelen en zo het hoorn vernietigen. Paarden die hoef bevangen zijn of zijn geweest hebben ook een verhoogde kans op deze aandoening.

Andere aandoeningen aan de hoeven zijn:

• Hoef- of zoolzweer
• Rotstraal
• Brokkelhoeven
• Hoefscheuren
• Straalkanker